REGELS VOOR BEDRIJFSHULPVERLENING (BHV)

Ieder bedrijf moet zijn bedrijfshulpverlening regelen. Zo worden werknemers en bezoekers in geval van calamiteiten goed opgevangen en verzorgd. Er moet een bedrijfsnoodplan komen dat precies aangeeft waar de hulpverlening uit bestaat.

Omdat ieder bedrijf anders is, vraagt bedrijfshulpverlening om maatwerk. De Arbowet geeft dan ook alleen globale aanwijzingen over bedrijfshulpverlening; de invulling van deze hulpverlening is onder meer afhankelijk van de aard en omvang van het bedrijf.

Verplichtingen
Elk bedrijf moet minimaal één bedrijfshulpverlener (BHV-er) in dienst hebben. Het juiste aantal bedrijfshulpverleners is afhankelijk van de gegevens in de risico-inventarisatie en -evaluatie van het bedrijf (ga naar www.rie.nl voor de Risicoinventarisatie en -evaluatie vanaf 1 januari 2007). Belangrijke factoren zijn uiteraard de grootte van het bedrijf en de bedrijfsprocessen. Maar ook de samenstelling van het personeelsbestand is van invloed: werknemers met verstandelijke of lichamelijke beperkingen vragen een andere inzet van de bedrijfshulpverleners dan werknemers zonder beperkingen. En er moet rekening gehouden worden met ziekte, vakantie en ploegendiensten. Er moeten altijd voldoende BHV-ers daadwerkelijk aanwezig zijn in het bedrijf.

Uiteraard moeten de BHV-ers voldoende materieel tot hun beschikking hebben. Verder is de werkgever of één van zijn werknemers verantwoordelijk voor het onderhouden van contact met hulpverleningsorganisaties buiten het bedrijf. En hij moet ervoor zorgen dat de werknemers zich in veiligheid kunnen stellen bij direct, ernstig gevaar, bijvoorbeeld door een ontruimingsplan te (laten) maken en onder de aandacht van de werknemers te brengen.

Taken van de bedrijfshulpverlener
Een BHV-er is opgeleid om bij nood werknemers en andere aanwezigen in veiligheid brengen. Zij hebben een voorpostfunctie: omdat zij al op de werkplek aanwezig zijn, kunnen ze snel reageren. De voornaamste taken van de BHV-ers zijn:

• EHBO toepassen en het beperken van de gevolgen van ongevallen;
• inperken en bestrijden van brand;
• in noodsituaties alarm slaan en werknemers en gasten evacueren.

Een BHV-er mag zich ook beperken tot één van de taken, bijvoorbeeld het evacueren. Zolang er maar voor elke taak voldoende bedrijfshulpverleners zijn.

De kennis en praktische vaardigheden voor deze taken kunnen de bedrijfshulpverleners met opleiding en regelmatige na- en bijscholing en oefeningen verwerven en op peil houden. Daarvoor zijn speciale BHV-cursussen en herhalingscursussusen. Als er in het bedrijf bijzondere risico’s zijn, bijvoorbeeld als er met gevaarlijke stoffen wordt gewerkt, kan een aanvullende cursus nodig zijn.

Tips

• Tot 25 werknemers mag de werkgever zelf de hulpverlener zijn. In dat geval moet hij in elk geval één van de werknemers aanwijzen als vervanger bij zijn afwezigheid.
• Organisaties die volledig draaien op vrijwilligers zijn vrijgesteld van de eisen die gelden voor bedrijfshulpverlening (met uitzondering van vrijwillige brandweer en politie); hebben zij ten minste één werknemer in loondienst , dan zijn ze verplicht bedrijfshulpverlening te organiseren volgens de regels die daarvoor gelden.
• Het is verstandig voor elke vijftig aanwezige werknemers minstens één hulpverlener aan te stellen.
• Een werknemer met een interne functie – zoals een bewaker – kan het beste BHV-er worden. Deze is altijd aanwezig, dus ook om hulp te bieden.
• Verspreid BHV-ers zoveel mogelijk over verschillende locaties in het bedrijf. Bij nood kan dan snel gehandeld worden.
• Oefen regelmatig het handelen in een noodsituatie. Als er dan een echte noodsituatie is, kan er snel gehandeld worden.
• Verplicht werknemers niet om BHV-er te worden. Vraag of werknemers het vrijwillig willen doen.
• De werkgever kan een BHV-er een jaarlijkse vergoeding geven voor zijn taken als BHV-er.

Met behulp van de checklist BHV kunt u vaststellen, welke aandachtspunten nadere aandacht behoeven. Deze checklist kunt u opvragen via de contactpagina.